Kwestia tego gdzie i w jaki sposób powinna zostać wykazana nieobecność nieusprawiedliwiona pracownika wciąż budzi wątpliwości. Pracodawcy mają przede wszystkim problem z odpowiedzią na pytanie: czy słynne NN wykazywać w świadectwie pracy oraz czy w raporcie rozliczeniowym ZUS RSA wymieniać cały okres nieusprawiedliwionej absencji czy też może tylko dni robocze.
Zacznijmy od tego, że dni nieusprawiedliwionej nieobecności w pracy, za który zatrudnionemu nie przysługuje prawo do wynagrodzenia, należy wykazywać w raporcie ZUS RSA z kodem przerwy 152. Przy czym dotyczy to wyłącznie tych dni, które są dla pracownika dniami pracy zgodnie z obowiązującym go rozkładem czasu pracy. Wynika to z tego, że podwładny nie ma prawa do pensji za dni NN, w których nie świadczy on pracy, mimo, iż był do tego zobowiązany. Tylko te dni powinny być traktowane jako przerwę w opłacaniu składek zusowskich. Jeśli pracownik pracujący od poniedziałku do piątku nie stawia się przykładowo w pracy przez cały tydzień bez usprawiedliwienia, wówczas nie można uznać soboty i niedzieli jako okres tzw. NN. Te dni są wszakże dniami wolnymi od pracy, w których podwładny nie musi wypełniać obowiązków służbowych.
Adnotacji w sprawie nieobecności nieusprawiedliwionych nie umieszcza się w świadectwie pracy, gdyż nie przewiduje tego żaden przepis. NN nie ma wpływu na pracownicze uprawnienia wynikające z ubezpieczenia społecznego, ani też na uprawnienia pracownika u kolejnego pracodawcy.
Podawanie w świadectwie pracy informacji o nieobecnościach nieusprawiedliwionych podwładnych może skutkować zakwestionowaniem takiego postępowania przez PIP oraz zasadnymi wnioskami o sprostowanie świadectwa pracy.
